قهوه برای بسیاری از افراد بخش جدایی ‌ناپذیر شروع روز و فعالیت‌های روزانه محسوب می‌شود، اما افرادی که مبتلا به دیابت هستند، اغلب درباره تأثیر این نوشیدنی بر سطح قند خون خود نگرانی‌هایی دارند. مطالعات نشان می‌دهند که قهوه می‌تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم برای افراد مبتلا به دیابت باشد، اما کافئین موجود در آن، حتی بدون افزودنی‌هایی مانند شیر یا شکر، ممکن است به صورت جزئی و موقت سطح قند خون را افزایش دهد.

تأثیر کوتاه‌ مدت قهوه بر قند خون

در کوتاه‌ مدت، نوشیدن قهوه می‌تواند باعث افزایش کم و موقتی سطح قند خون شود. این اثر هیپرگلیسمیک به گونه‌ای است که حتی در افرادی که به طور منظم و روزانه قهوه مصرف می‌کنند نیز مصونیت ایجاد نمی‌شود و افزایش قند خون ممکن است همچنان رخ دهد. با این حال، باید توجه داشت که تمام افراد مبتلا به دیابت این تغییرات را تجربه نمی‌کنند و میزان افزایش ممکن است به اندازه‌ای نباشد که کنترل کلی قند خون را به شکل قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد.

1. مکانیسم علمی افزایش قند خون ناشی از کافئین

تحقیقات نشان می‌دهند که افراد مبتلا به دیابت ممکن است نسبت به کافئین واکنش متفاوتی داشته باشند، به طوری که این ماده می‌تواند سطح گلوکز و انسولین را در این گروه افزایش دهد. اگرچه دانشمندان هنوز در حال بررسی دقیق مکانیسم‌های اثر کافئین هستند، شواهد موجود نشان می‌دهند که افزایش قند خون ناشی از کافئین از طریق مسیرهای زیر رخ می‌دهد:

کاهش حساسیت به انسولین:

کافئین می‌تواند حساسیت بدن به هورمون انسولین را کاهش دهد. انسولین هورمونی است که منجر به ورود گلوکز به سلول و تبدیل آن به انرژی میشود. کاهش حساسیت به انسولین به این معنی است که سلول‌ها به اندازه قبل به انسولین واکنش نشان نمی‌دهند و در نتیجه میزان ورود گلوکز به سلول پس از مصرف قهوه کاهش می‌یابد. این شرایط بدن را مجبور به تولید انسولین بیشتری می‌کند و فرد پس از صرف غذا یا نوشیدنی ممکن است سطوح بالاتری از انسولین را تجربه کند.

آزادسازی هورمون‌های استرس:

مصرف کافئین باعث افزایش سطح برخی هورمون‌های استرس مانند اپی‌نفرین (آدرنالین) می‌شود. اپی‌نفرین می‌تواند کبد را تحریک کند تا گلوکز بیشتری وارد جریان خون شود. علاوه بر این، این هورمون‌ها ممکن است از پردازش صحیح قند توسط سلول‌ها جلوگیری کنند و مانع تولید کافی انسولین در بدن شوند.

تأثیر بر کیفیت خواب:

مصرف بیش از حد کافئین می‌تواند چرخه خواب را مختل کند. از آنجا که کمبود خواب، خود می‌تواند حساسیت سلول‌ها به انسولین را کاهش دهد، این اثر ثانویه ممکن است کنترل قند خون را دشوارتر کند.

2. خطر اصلی: افزودنی‌های پرکربوهیدرات و چربی

مشکل اصلی، اغلب نه خود قهوه، بلکه افزودنی‌هایی است که آن را شیرین یا خامه‌ای می‌کنند. کربوهیدرات‌های موجود در این افزودنی‌ها مشابه کربوهیدرات‌های غذا، بر قند خون اثر دارند و می‌توانند منجر به افزایش سریع قند خون شوند.

افزودنی‌های پرکربوهیدرات و چربی اشباع بالا عبارتند از:

  • شکر، شربت‌های طعم‌دهنده و شیرین‌کننده‌های طبیعی (عسل، شربت آگاو یا شربت افرا).
  • شیر، خامه‌گیرهای لبنی و غیرلبنی، یا خامه‌های سنگین.
  • خامه فرم گرفته و دیگر افزودنی‌های چرب.
بیشتر بخوانید...

کدام نوع شیر مناسب افراد دیابتی است؟ 🥛

3. تأثیر طولانی‌مدت قهوه در پیشگیری از دیابت نوع ۲

با وجود افزایش موقت قند خون، مصرف منظم و طولانی‌مدت قهوه ممکن است اثرات پیشگیرانه داشته باشد. این اثر به دلیل ترکیبات فیتوشیمیایی و آنتی‌اکسیدان‌های موجود در قهوه است که التهاب سیستمیک را کاهش داده و عملکرد سالم کبد را تقویت می‌کند. این امر می‌تواند علاوه بر نقش پیشگیری کننده در ابتلا به دیابت، روند کنترل قند خون را بهبود دهد.

توضیح تکمیلی: این مزایا نباید باعث شود افراد مبتلا به دیابت از پایش قند خون و مدیریت افزایش کوتاه‌ مدت قند خون ناشی از مصرف قهوه صرف‌نظر کنند. حتی کسانی که مزایای طولانی ‌مدت قهوه را تجربه می‌کنند، باید مصرف خود را با دقت مدیریت کنند.

4. راهکارهای عملی برای مصرف قهوه در افراد مبتلا به دیابت

برای کنترل بهتر قند خون ناشی از قهوه، می‌توان اقدامات زیر را به کار گرفت:

  1. پایش واکنش بدن:  با اندازه‌گیری قند خون پس از نوشیدن قهوه و مقایسه با روزهایی که قهوه نمی‌نوشید، واکنش بدن را بسنجید.
  2. تنظیم دوز انسولین: اگر صبح‌ها انسولین تزریق می‌کنید، با پزشک خود مشورت کنید تا زمان و دوز مناسب تنظیم شود.
  3. انتخاب شیرین‌کننده‌های مناسب:  به جای شکر یا عسل، از شیرین‌کننده‌های بدون کربوهیدرات مانند استویا، سوکرالوز استفاده کنید.
  4. مصرف قهوه سیاه یا کم ‌افزودنی:  ترجیحاً قهوه را بدون شکر و خامه یا با کمترین میزان افزودنی مصرف کنید تا اثرات بر قند خون به حداقل برسد.

قهوه می‌تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم برای افراد مبتلا به دیابت باشد، اما پایش دقیق قند خون و مدیریت افزودنی‌ها نقش کلیدی در کاهش خطر افزایش کوتاه‌مدت قند خون و عوارض مرتبط دارد. مصرف منظم و متعادل قهوه، همراه با سبک زندگی سالم و رعایت نکات دارویی، می‌تواند به حفظ سلامت متابولیک کمک کند.

5. راهکارهای تکمیلی برای مدیریت مصرف قهوه در افراد مبتلا به دیابت

برای کنترل بهتر قند خون ناشی از مصرف قهوه، علاوه بر پایش دقیق قند و تنظیم دوز انسولین، اقدامات زیر نیز مفید هستند:

  1. انتخاب شیرهای گیاهی کم‌کربوهیدرات: شیرهای گیاهی بدون شیرینی مانند بادام یا سویا دارای کربوهیدرات کمتری نسبت به شیرهای لبنی هستند و گزینه مناسبی برای افراد مبتلا به دیابت به شمار می‌روند. در مقابل، شیر جو دوسر به دلیل کربوهیدرات بالاتر توصیه نمی‌شود، زیرا می‌تواند منجر به افزایش سریع قند خون شود.
  2. نوشیدن آب قبل از قهوه: مصرف یک لیوان آب پیش از نوشیدن قهوه می‌تواند به متابولیسم بهتر گلوکز کمک کند. کم‌آبی بدن موجب افزایش سطح گلوکز خون می‌شود، بنابراین هیدراته بودن بدن نقش مهمی در کنترل قند خون دارد.
  3. ورزش سبک پس از قهوه: یک پیاده‌ روی کوتاه و سریع بعد از نوشیدن قهوه می‌تواند به کاهش جهش‌های قند خون کمک کند. فعالیت بدنی سبک موجب افزایش مصرف گلوکز توسط عضلات شده و حساسیت به انسولین را بهبود می‌بخشد.
  4. استفاده از قهوه بدون کافئین در صورت لزوم: اگر قهوه صبحگاهی باعث افزایش محسوس قند خون شما می‌شود، می‌توان به قهوه بدون کافئین روی آورد. این نوع قهوه با وجود مقادیر اندک کافئین، اثر مشابهی بر سطح قند یا انسولین ندارد و گزینه مناسبی برای افرادی است که نسبت به کافئین حساس هستند.
  5. بررسی پدیده سحرگاهی: اگر قند خون صبحگاهی به طور مداوم بالاتر از حد طبیعی است، لازم است با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید این افزایش به پدیده سحرگاهی مربوط است و نه صرفاً مصرف قهوه یا صبحانه. این پدیده  میتواند ناشی از ترشح هورمون‌های رشد و کورتیزول در اوایل صبح مربوط شود که می‌تواند قند خون را بالا ببرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *